Na początku był .... nie, nie chaos. Na początku było truchtanie, przebieranie nogami, zadyszka i myśli po co mi to wszystko. Na szczęście środowisko biegaczy szerzy się jak nieuleczalna choroba i zanim się zorientowałam byłam tak poważnie ‘ chora ’ , że w maju b.r. zdecydowałam się zmierzyć z królewskim dystansem. Ale jedna jaskółka wiosny nie czyni. Trzeba to wyzwanie powtórzyć. No właśnie. Wyzwanie. A dokładnie Runner’s World Wyzwanie.

Cała zabawa polega na tym, że odpowiednio wcześnie wysyłasz swoje zgłoszenie i przy odrobinie szczęścia stajesz się 1/50-tą częścią ekipy ‘Wyznaniowców’. Cel? Jak głosi motto poznańskiego maratonu „ Różne cele, wspólna droga”. Jedno jest pewne – ukończyć Poznań Maraton! W tym roku bardzo wyjątkowy, jubileuszowy, 15-sty.

WYDAJE CI SIĘ, ŻE WIĘCEJ NIE MOŻESZ? MASZ RACJĘ, WYDAJE CI SIĘ.
A gdybyś miał chwilę zwątpienia, na ziemię sprowadzi cię personalny trener, który regularnie rozlicza cię z zrealizowanych treningów. Nie miałam z tym problemu, ambicja i chęć złamania 4 godzin w maratonie rozwiewały wszelkie wątpliwości. Wspierał mnie mąż, syn i przyjaciele, a Łukasz- mój osobisty ‘trenejro’ w jednym z mail’i napisał : „Eliza, jeśli nie złamiesz 4 h, to ja podaję się do dymisji”.

BÓL PRZEMIJA, CHWAŁA TRWA WIECZNIE.
Heh... to takie oczywiste „po”. Ale kiedy leje, wieje, jest zimno i ciemno, w dodatku wczoraj na treningu robiłeś podbiegi, a dziś zaplanowane 12 km w drugim zakresie, to.... no cóż. Wtedy sięgasz do głębi siebie i odkrywasz nieznane dotąd zapasy energii , pozytywnego myślenia i dodatkowo zarażasz tym innych.

TRENING CZYNI MISTRZA.
Oprócz sumiennie zaplanowanych treningów były...treningi i treningi. Wreszcie musiałam sprawdzić się przed biegiem głównym. Dwa razy ‘dyszka’, do tego dwa półmaratony i wreszcie widać wyniki ciężkiej pracy. Urywam z życiówek po kilka minut, zaczynam wierzyć w siebie. Kolejne treningi nie są już takie straszne, ba, nawet zaczyna mi się podobać. Aż po czterech miesiącach intensywnej pracy przyszedł czas zmierzyć się z wyzwaniem. Wszystko zaplanowane. Wyjazd, hotel, zapas żeli energetycznych i tylko czekam na wytyczne od trenera.

CARBOLOADING.
W przeddzień maratonu wszyscy, no prawie wszyscy Wyznaniowcy spotkali się na Pasta Party. Ale nie o makaron tu przecież chodzi. Chcesz podzielić się swoimi wrażeniami, posłuchać innych i najważniejsze, zrobić sobie ‘słit focię’ na okładkę Runners World ;)

12.10.2014
8.00. Wspólna rozgrzewka, kilka pozytywnych słów trenera i DASZ RADĘ! Zajmuję miejsce w sześciotysięcznym tłumie i odliczam do startu. To chyba najtrudniejszy moment dla sportowca amatora czy zawodowca.

TO ILE WŁAŚCIWIE KILOMETRÓW MA TEN MARATON?
Mówi się, że maraton to 30 km rozgrzewki i 12 km biegu, że maraton zaczyna się po 30-stym kilometrze. To właśnie wtedy głowa płata figle podpowiadając, że nie masz już siły, wszystko cię boli i nie dasz rady.

MOGLIŚCIE WYBRAĆ SZACHY, TERAZ MUSICIE BIEC!
Kiedy biegałam na treningach w założonym tempie maratońskim, wiedziałam, że nie będzie lekko. W szczególności, gdy od około 27 kilometra trasa zmieniła się w długie, proste podbiegi. Dlatego tak ważne jest umiejętne rozłożenie sił, sprawdzenie profilu trasy przed biegiem.
Na szczęście w porę do akcji wkraczają kibice, którzy od startu do mety dają lepszego ‘kopa’ niż żele energetyczne. Po raz kolejny poznaniacy udowodnili, że potrafią z maratonu zrobić święto wielkopolski. A okrzyki męża i syna, a potem na 40 kilometrze Marty i Piotrka – bezcenne!

JESTEŚ ZWYCIĘZCĄ!
Od mety dzielą mnie ostatnie metry. Endorfiny uśmierzają zmęczenie i ból nóg. Wbiegam z uniesionymi rękoma na znak zwycięstwa. Radość, duma, satysfakcja. Patrzę na zegarek. Tak! Czas 3:49:43 i z uniesioną głową idę po zasłużony medal. Cel zrealizowany i to z nawiązką.

REGENERACJA. CZAS NA PODSUMOWANIE.
Nauczyłam się, że regeneracja jest częścią treningu. Basen, solanka i dwa dni wolnego stawiają na nogi, gotowe do kolejnego wyzwania.
Runner’s World Wyzwanie? Wspaniała przygoda, nauka, możliwość poznania siebie. To cudowni ludzie, których połączyła wspólna pasja. Cieszę się, że mogłam być częścią drużyny. Polecam każdemu.

OD ZERA DO BOHATERA
W poznańskim maratonie wystartowało wielu wspaniałych biegaczy, również z naszego miasta.
Debiut Grzegorza Terlikowskiego nie był zaskoczeniem – świetnie biega, ale czas z jakim go ukończył 3:03:39 powala z nóg!
Tomasz Nowicki chyba sam w to nie wierzy – 3:27:49 i życiówka! Ale to nie koniec.
Łukasz Kuźmiński czas 03:43:41 i kolejna życiówka! Dobra, dość o facetach, bo zaraz za Łukaszem wbiega Urszula Stankiewicz żeby poprawić swoją życiówkę i osiągnąć rewelacyjny czas 3:44:24!

Kolejnych Panów nie trzeba nikomu przedstawiać. A oto ich rewelacyjne wyniki:
Roman Jasiczek 4:06:44
Mieczysław Burdzy 04:58:41
Henryk Maciejewski 05:46:4

Oczywiście nie mogę zapomnieć o wyjątkowym występie naszych kolegów Wojciecha Mościńskiego i Bartosza Dąblewskiego, którzy przebrani za anioła i diabła wbiegli na metę z czasem 4:26:21.
OZIMKIEWICZ RADOSŁAW 03:31:21
SŁOWIKOWSKI SŁAWOMIR 03:53:22
BIELSKI PATRYK 03:57:44
KAMIŃSKI RADOSŁAW 03:59:06
KASPRZAK ARTUR 04:01:52
SAWICKI MICHAŁ 04:12:21
KOZYRSKI KRZYSZTOF 04:14:57
DARUL ARTUR 04:17:21
ŻOCHOWSKI BARTOSZ 04:22:01
RYBACZUK GRZEGORZ 04:37:41
To kolejni dumni maratończycy!

BIEGAM BO LUBIĘ
Bo tak naprawdę , nie osiągnęłabym tego, gdybym tego ni e lubiła. PODZIĘKOWANIA
- Drużynie RW za możliwość wzięcia udziału w wyzwaniu.
- Łukaszowi K. za świetnie dopasowany trening, który mogłam zrealizować w 99%
- „Wyznaniowcom” za wspieranie ‘przed’ i wspólną zabawę.
- Wszystkim, którzy trzymali za mnie kciuki.
Ale najbardziej Marcinowi i Krystianowi za...całość.

P.s. Nawet jeśli wszyscy dookoła mówią, że nie dacie rady – to do Was należy ostatnie słowo!

JUST RUN